Abstrakt. Celem pracy była ocena wybranych parametrów fizycznych i mikrobiologicznych powietrza, którą przeprowadzono w okresie wiosennym, letnim, jesiennym i zimowym w stajni boksowej, w której utrzymywano konie rasy wielkopolskiej. Badania parametrów fizycznych powietrza przeprowadzono zgodnie z ogólnie przyjętymi metodami zoohigienicznymi. Próbki powietrza w celu oceny stopnia zanieczyszczenia mikrobiologicznego pobierano 12-krotnie metodą zderzeniową za pomocą próbnika Sas 100 w trzech punktach pomiarowych: początkowej, środkowej i końcowej części budynku. W analizowanym powietrzu oznaczono ogólną liczbę bakterii, bakterie z rodziny Enterobacteriaceae, paciorkowce, gronkowce mannitolododatnie, bakterie hemolizujące, promieniowce oraz ogólną liczbę grzybów pleśniowych i drożdżopodobnych. Pomiary parametrów termiczno-wilgotnościowych wykazały, że średnia temperatura powietrza w stajni była najniższa w okresie zimowym i wynosiła 8,2°C przy wilgotności 76,2%, natomiast w miesiącach letnich odnotowano najwyższe średnie temperatury powietrza utrzymujące się na poziomie 21,2°C przy najniższej wilgotności względnej wynoszącej 60,2%. Pozostałe parametry fizyczne powietrza były zgodne z minimalnymi wymaganiami dla koni. Przeprowadzone badania mikrobiologiczne wykazały, że w analizowanych próbach powietrza stwierdzano występowanie bakterii należących do rodziny Enterobacteriaceae, gronkowców, paciorkowców i grzybów, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie koni i ludzi przebywających w stajni. Ustalono ponadnormatywne występowanie badanych mikroorganizmów, które zależało od warunków mikroklimatycznych i pory roku.
Abstrakt. Występowanie estrogenizacji podczas ciąży opisano u kilku gatunków zwierząt oraz u kobiet. Autorzy niniejszej pracy obserwowali objawy rujopodobne u czterech suk w ich pięciu ciążach (grupa badana) i porównali wybrane parametry z sukami ciężarnymi bez objawów rujopodobnych (grupa kontrolna). Suki grupy badanej miały wykonane badanie waginoskopowe, cytologię pochwy i badanie USG. We krwi obwodowej zmierzono stężenie progesteronu, estrogenów i testosteronu. Stężenie progesteronu w obu grupach było podobne. Stwierdzono znacząco wyższe stężenie estrogenów w 21. i 35. dniu po pokryciu u suk grupy badanej. Stężenie testosteronu było statystycznie istotnie wyższe w grupie badanej w 42 i 56 dni po pokryciu. Nie obserwowano resorpcji ani poronienia płodów w grupie badanej suk, które urodziły odpowiednio 6, 5, 7, 8 i 11 szczeniąt. Wysokie stężenie estrogenów u ciężarnych suk sugeruje dodatkowe ich wydzielanie, lecz nie zostało poznane ich źródło. Dodatkowe badania nad ustaleniem źródła estrogenów u ciężarnych suk wydają się być niezbędne.
Abstrakt. Oceniono trzy metody poddawania matek do rodzin produkcyjnych z użyciem: izolatora metalowego – jednoramkowego, okrągłego kołpaka metalowego oraz standardowej klateczki wysyłkowej. Ogółem poddano 60 matek Apis mellifera carnica, naturalnie unasiennionych ze sprawdzonym czerwieniem, po 20 w każdej z metod. Matki poddawane były w dwóch seriach po 10 w okresie pożytku towarowego oraz w okresie popożytkowym, podczas dokarmiania na zimę. Skuteczność poddawania matek w pełni sezonu wyniosła 95%, a w okresie popożytkowym 100%. W metodzie z użyciem izolatora ramkowego 65% matek rozpoczęło czerwienie do 24 godzin od momentu poddania. W metodzie z użyciem kołpaka metalowego do 48 godzin od poddania czerwiło 90,0% matek. W metodzie z użyciem klateczki wysyłkowej między 48 a 72 godziną od poddania 90,0% matek rozpoczęło czerwienie.
Abstrakt. Badania przeprowadzono na gołębiach ozdobnych utrzymywanych przez prywatnego hodowcę w Polsce. Populację eksperymentalną stanowiły gołębie rasy mewka polska i motyl warszawski oraz potomstwo uzyskane od tych par w czasie sezonu rozpłodowego. W okresie rozrodczym rejestrowano liczbę zniesionych jaj przez poszczególne samice, wykonano pomiary masy jaj oraz zmierzono szerokość (oś krótka) i długość (oś długa) jaja. Wyliczono procent jaj zapłodnionych, zarodków zamarłych oraz wylęgowość piskląt z jaj nałożonych i zapłodnionych. Kontrolowano masę ciała gołębi do 3 miesiąca życia w celu ustalenia tempa wzrostu. W analizowanym sezonie rozrodczym motyle warszawskie cechowały się lepszą nieśnością (10,3 osobnika na samicę) niż mewki (6,72 osobnika na samicę). Obie rasy znosiły jaja o podobnej masie (14,8 g). Indeks kształtu jaj wynosił 73,04% u mewki polskiej, a u motyla warszawskiego był o ok. 3% większy i były to różnice statystycznie istotne. Zapłodnienie jaj u mewki polskiej było niskie i wynosiło 64,86%, a u motyla większe o 25%. Wylężone pisklęta stanowiły u mewki polskiej 97,92% jaj zapłodnionych, natomiast u motyla warszawskiego 69,57%. Największe przyrosty masy ciała u gołębi analizowanych ras stwierdzono w okresie od wyklucia do 4 tygodnia życia.
Abstrakt. Celem badań była ocena wpływu sezonu urodzenia i wieku knurów rasy polskiej białej zwisłouchej na wyniki rozrodu. Materiał do badań stanowiło 35 589 ejakulatów pozyskanych w latach 1994–2013 od 330 knurów rasy polska biała zwisłoucha użytkowanych w Małopolskim Centrum Biotechniki, Stacja Eksploatacji Knurów w Czerminie. Pozyskane materiały oceniano na podstawie: objętości ejakulatu bez frakcji galaretowatej, odsetka plemników o ruchu postępowym, koncentracji plemników, ogólnej liczby plemników w ejakulacie, liczby dawek inseminacyjnych oraz ich wartość uzyskanej z jednego ejakulatu. W badaniach stwierdzono statystycznie wysoko istotne współdziałanie sezonu urodzenia i wieku na cechy nasienia knurów rasy polskiej białej zwisłouchej. Wykazano, że najwyższym potencjałem reprodukcyjnym wyrażonym liczbą pozyskanych dawek inseminacyjnych (26,96), charakteryzowały się knury najstarsze urodzone w sezonie letnim. W badaniach wykazano, że parametry ilościowo jakościowe nasienia knurów rasy pbz uzależnione były głównie od wieku knurów. Najwyższą zmienność wpływającą na cechy ejakulatów wynikającą z wpływu wieku knurów stwierdzono dla objętość ejakulatów (86,14%), natomiast wpływ sezonu urodzenia zaznaczył się dla odsetka plemników ze zmianami podrzędnymi (61,64% zmienności).
