Abstrakt. W analizie wykorzystano 6891 ocen kondycji, dokonanych u 680 krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej z dwóch gospodarstw, należących do jednego właściciela, różniących się systemem utrzymania zwierząt. Ocenę kondycji krów przeprowadzano w ciągu dwóch lat w skali 5-pkt, z dokładnością do 0,25 pkt. Stwierdzono, że najczęściej przyznawaną oceną w systemie uwięziowym było 3,0 pkt BCS (ponad 24%), a w wolnostanowiskowym 3,25 pkt BCS (ponad 26%). Rozkład ocen kondycji krów o różnej dobowej wydajności, będących w różnym wieku i ocenianych w różnych sezonach roku istotnie był związany z systemem utrzymania. Krowy o najwyższej dobowej wydajności mleka (>35 kg), młodsze (w drugiej laktacji) oraz oceniane w sezonie letnim miały najmniej korzystny rozkład ocen kondycji i ich średnią wartość w porównaniu do pozostałych grup. Wykazano, że krowy utrzymywane na uwięzi częściej otrzymywały skrajne oceny kondycji, tj. nie więcej niż 2,0 pkt lub 4,0 i więcej pkt BCS w porównaniu do krów z chowu wolnostanowiskowego.
Abstrakt. Celem pracy była analiza poziomu immunoglobulin w siarze produkowanej przez krowy rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej (phf) w zależności od wybranych czynników. Ważnym elementem była również analiza wydajności siary i jej gęstości. Badania przeprowadzono od kwietnia 2017 r. do kwietnia 2018 r. Analizie poddano wydajność i wybrane cechy siary uzyskane z pierwszych 9 udojów od 20 krów cielących się w tym okresie. Wykonano łącznie 180 pomiarów. Stwierdzono, że średnia zawartość immunoglobulin w 180 obserwacjach wynosiła 37,7 g · l–1, a jej poziom zamykał się w granicach od 7 do 140 g · l–1. Badania wykazały istotny wpływ czasu po wycieleniu na zawartość immunoglobulin. Najwyższą zawartość ciał odpornościowych charakteryzowała się siara uzyskana bezpośrednio po ocieleniu. Ich średni poziom w tym czasie wynosił 90,2 g · l–1 i zamykał się u 20 ocenianych krów w szerokich granicach 32-140 g · l–1. Z upływem czasu po wycieleniu jakość siary uległa radykalnemu osłabieniu. Najniższy poziom immunoglobulin stwierdzono w 90. godzinie po porodzie. W tym czasie wynosił on średnio 10 g · l–1. Średnia wydajność siary wynosiła 10,3 kg. Wydajność siary rosła wraz z upływem czasu po wycieleniu krów. Najniższą wydajnością odznaczała się siara uzyskana w 2 godzinie, najwyższą w 96 godzin. po ocieleniu. Wydajność siary wynosiła odpowiednio: 6,9 i 12,4 kg. Średnia gęstość właściwa siary ukształtowała się na poziomie 1,041 g · cm–3. W pracy wykazano, że najwyższą gęstością charakteryzowała siara uzyskana w pierwszym doju po porodzie. Jej ciężar właściwy wynosił w tym okresie 1,059 g · cm–3. W kolejnych dojach gęstość siary systematycznie malała, przyjmując w 90 godzinie po ocieleniu wartość 1,030 g · cm–3.
Abstrakt. Celem niniejszej pracy było wykazanie potencjalnej zależności pomiędzy polimorfizmem (g.5768C>T) w genie αA-globiny (AGLOB), a jego wpływem na poziom ekspresji badanego genu. Analizowana substytucja g.5768C>T zlokalizowana jest w region 3′-flankującym. Genotypownie przeprowadzono w oparciu o analizę długości fragmentów restrykcyjnych (PCR-RFLP) powstałych w wyniku trawienia produktów PCR endonukleazą AvaII. Analizę ekspresji genu przeprowadzono metodą qPCR. W wyniku przeprowadzonego doświadczenia wykazano różnice w poziomie ekspresji genu αA-globiny u osobników o różnych genotypach (g.5768C>T). Osobniki AGLOBCC charakteryzowały się 2,46-krotnie wyższym poziomem ekspresji w porównaniu z osobnikami o genotypach AGLOBTT. Przyczyną niższego poziomu ekspresji genu αA-globiny u gołębi o genotypie AGLOBTT może być prawdopodobnie obecność substytucji g.5768C>T w obrębie elementów cis-regulatorowych w analizowanym regionie genu.
Abstrakt. Celem pracy była charakterystyka przebiegu porodów ośmiu samic norki amerykańskiej odmiany barwnej perła. Materiał wideo z kamer umieszczonych w ośmiu gniazdach analizowano za pomocą programu Behaview. Określono długość trwania każdego porodu, liczbę wyjść samicy z gniazda podczas porodu, średni czas przebywania poza gniazdem, oraz odstępy czasu pomiędzy rodzącymi się młodymi. W wyniku przeprowadzonych badań określono, iż średnia długość trwania porodu wyniosła 3h 23 min. w czasie którego samica opuszczała gniazdo średnio 8 razy, przebywając poza nim średnio około 18 min. Odstępy czasu pomiędzy urodzeniem kolejnych młodych wynosiły od 16 do 52 minut.
Abstrakt. Celem pracy była ocena lęgów amadyny zebrowatej utrzymywanej systemem stadnym w wolierze wewnętrznej w hodowli amatorskiej. Badania przeprowadzono w amatorskiej hodowli na terenie województwa mazowieckiego w latach 2014-2018. Obiektem badań było 5 par amadyny zebrowatej (Taeniopygia guttata), utrzymywanych w wolierze wewnętrznej. Przeprowadzoną w pracy analizę lęgów oparto na wskaźnikach: liczba jaj złożonych, liczba piskląt wyklutych oraz liczba piskląt odchowanych z 2 lęgów rocznie. Obserwowane pary amadyn przedstawiają zróżnicowane wskaźniki reprodukcyjne. Stwierdzono różnice pomiędzy poszczególnymi parami ptaków dotyczące zarówno ilości zniesionych jaj w lęgu, jak i ilości odchowywanych piskląt. Większość obserwowanych par zeberek charakteryzowała się bardzo dobrymi wskaźnikami reprodukcyjnymi, jedynie para złożona z dwóch osobników albinotycznych nie dochowała się potomstwa w żadnym z sezonów lęgowych.
