Abstrakt. W przeprowadzonych badaniach porównywano sekwencję nukleotydową regionu kodującego genu αA-globiny gołębia domowego i sierpówki. Do badań wykorzystano trzy (wyróżniające się w lotach konkursowych) gołębie pocztowe, trzy gołębie ras niepocztowych (king, strasser i pawik) oraz jedną sierpówkę (Streptopelia decaocto). Materiał do izolacji RNA stanowiła pełna krew obwodowa. Amplifikowano region kodujący genu αA-globiny z wykorzystaniem techniki RT-PCR. Produkty PCR zsekwencjonowano, uzyskane sekwencje nukleotydowe porównywano za pomocą programu BLAST®2. Nie wykazano różnic w sekwencji kodującej genu αA-globiny pomiędzy gołębiami pocztowymi i niepocztowymi. Zaobserwowano istnienie substytucji nukleotydowych (w 11 pozycjach) pomiędzy gołębiem domowym a sierpówką, co w przypadku gatunków nieodległych filogenetycznie jest dość zaskakujące.
Abstrakt. Do badań wykorzystano 48 świń mieszańców 4-rasowych [♀ (♀ polska biała zwisłoucha x ♂ wielka biała polska) x ♂ (♀ pietrain x ♂ duroc)]. Podzielono je na 4 grupy doświadczalne i umieszczono w kojcach (o wymiarach 4,2 m x 3,6 m) zgodnie z układem: grupa I – utrzymanie ściołowe, żywienie mieszanką pełnoporcjową i dodatkowo zielonką z lucerny; grupa II – utrzymanie ściołowe, żywienie mieszanką pełnoporcjową; grupa III – utrzymanie bezściołowe, żywienie mieszanką pełnoporcjową i dodatkowo zielonką z lucerny; grupa IV – utrzymanie bezściołowe, żywienie mieszanką pełnoporcjową. Analizę zachowań tuczników doświadczalnych przeprowadzono dwukrotnie w trakcie trwania tuczu doświadczalnego – przy masie ciała ok. 60 kg i 100 kg. Obserwacje przeprowadzono w trzech dwugodzinnych sesjach w ciągu każdego dnia w godz. 9.00–11.00, 12.00–14.00, 15.00–17.00 . Rejestrację zachowań prowadzono za pomocą kamer dozoru przemysłowego i magnetowidów tego samego dnia dla każdej grupy oddzielnie. Sposób utrzymania świń miał wpływ na ich zachowanie się – w I fazie tuczu najbardziej aktywne były tuczniki utrzymywane bezściołowo, częściej też pobierały mieszankę pełnoporcjową w porównaniu ze zwierzętami utrzymywanymi na ściółce.WII fazie tuczu osobniki wszystkich grup doświadczalnych poświęcały więcej czasu na odpoczynek. Najdłużej odpoczywały tuczniki utrzymywane bezściołowo i żywione wyłącznie mieszanką pełnoporcjową. Udział pozostałych form zachowania w ogólnym czasie obserwacji był zbliżony we wszystkich grupach doświadczalnych.
Abstrakt. Celem badań była ocena jakości ejakulatów knurów czystorasowych urodzonych w różnych porach roku. Materiał do badań stanowiło 49 734 ejakulatów pobranych od 363 knurów 6 ras (polska biała zwisłoucha (PL), wielka biała polska (PLW), duroc, hampshire, pietrain linia 990) użytkowanych w latach 1994–2006 w Małopolskim Centrum Biotechniki, Stacji Eksploatacji Knurów w Czerminie. Ejakulaty oceniano na podstawie: objętości, odsetka plemników o ruchu postępowym, koncentracji plemników, odsetka plemników ze zmianami głównymi, odsetka plemników ze zmianami podrzędnymi, ogólnej liczby plemników o ruchu postępowym, liczby dawek inseminacyjnych uzyskanych z jednego ejakulatu.W badaniach stwierdzono, że jakość ejakulatów knurów ocenianych ras była zróżnicowana we wszystkich sezonach urodzenia. Wyniki wskazują, że sezon urodzenia knura może być efektywnym czynnikiem organizacji użytkowania rozpłodowego.Wysoki potencjał reprodukcyjny wyrażony liczbą dawek inseminacyjnych prezentują knury rasy; pbz urodzone jesienią i zimą, wbp z urodzeń wiosennych i letnich, duroc urodzone latem, hampshire urodzone wiosną i jesienią, linia 990 urodzone zimą, a knury pietrain z każdego sezonu urodzenia.
Abstrakt. Celem badań była analiza zależności między datą pierwszego krycia a terminem implantacji zarodków oraz długością ciąży u norki amerykańskiej (Neovison vison) odmianyWild i Standard. Badania przeprowadzono na fermie norek w zachodniej Polsce w 2006 i 2007 r.Wpierwszym roku analizą objęto 1225 samic pierwiastek odmiany Standard i 2110 odmianyWild, natomiast w drugim roku 4141 pierwiastek odmianyWild. Uzyskane wyniki doświadczenia wskazują, iż proces implantacji zarodków zachodził w okresie od 19 marca do 29 kwietnia.W2006 r. okres ten był wyrównany u samic obydwu odmian barwnych (od 20.03 do 20.04 u odmiany Standard oraz od 20.03 do 19.04 u odmianyWild). Porównując natomiast okresy implantacji zarodków w odmianieWild w 2006 i 2007 r. stwierdzono, że okres ten w 2007 r. był znacznie dłuższy niż w roku poprzednim i trwał od 19.03 do 29.04. Analiza długości ciąży wykazała, że w roku 2006 samice norki odmianyWild kryte wcześniej charakteryzowały się wyraźnie dłuższą ciążą. U ok. 90% samic, pokrytych między 8 a 15 marca, ciąża trwała od 48 do 61 dni, podczas gdy u samic pokrytych w okresie 26–27 marca w ponad 94% przypadków ciąża trwała zaledwie 34–47 dni. Podobnie sytuacja wyglądała w obrębie tej samej odmiany w 2007 r. Wtedy również samice pokryte w początkowych dniach marca charakteryzowały się najdłuższą ciążą (u ponad 20% samic pokrytych w dniach 1–2 marca mieściła się w przedziale 62–75 dni).Wyraźnie krótszą ciążę stwierdzono natomiast u samic krytych po 10 marca, bowiem u ponad 90% najkrótszy okres ciąży (34–47 dni) zanotowano u samic pokrytych w dniach 23–24 marca. Stwierdzono ujemną, statystycznie istotną (p ≤ 0,05), korelację między datą pierwszego krycia a długością ciąży u obydwu odmian barwnych.
